O Pewnej Procedurze Identyfikacji Nieliniowych Układów Dynamicznych
Przedstawiono szczegółowe założenia, a następnie procedurę identyfikacji układu nieliniowego wielu stopniach swobody i o znanych wymuszeniach. Przy założeniu aproksymacji członów nieliniowych wielomianami potęgowymi zbudowano funkcję jakości i kryterium identyfikacji z wykorzystaniem równania Fokkera-Plancka-Kolmogorowa. Podano weryfikację eksperymentalną procedury. Omówiono też identyfikację układu w obecności zakłóceń.
References
B. STĘPIŃSKI, Zastosowanie równania Fokkera-Plancka do identyfikacji nieliniowego układu o jednym stopniu swobody, Rozpr. Inżyn., 25, 3, 1977.
F. W. BYRON, R. W. FULLER, Matematyka w fizyce klasycznej i kwantowej, t. I, PWN, 1973.
Н. А. ЛИЛШИЦ, В. Н. ПУГАЧЕВ, Всроятостный анализ системы автоматичесшго упта вления, izd. Sovietskoje Radio, 1963.
K. SOBCZYK, Metody dynamiki statystycznej, PWN, 1973.
J. SKOWROŃSKI, Wpływ tłumienia na charakter drgań silnie nieliniowych mechanicznych układów dyskretnych, Zag. Drgań Nieln., 2, 1960.
S. HARTMAN, J. MIKUSIŃSKI, Teoria miary i całki Labesque'a, PWN, 1957.
I. S. BENDAT, A. G. PIERSOL, Metody analizy i pomiaru sygnałów losowych, PWN, 1976.
A. BARWICKI, L. PŁONECKI, O pewnej metodzie identyfikacji nieliniowego układu dynamicznego, rozprawa doktorska, Politechnika Świętokrzyska w Kielcach, 1978 [maszynopis].
B. STĘPIŃSKI, Identyfikacja pewnych nieliniowych dyskretnych układów dynamicznych, rozprawa doktorska, Politechnika Warszawska, 1979 [maszynopis].